5 rzeczy, których nie mów matce przedszkolaka

W końcu nadszedł ten dzień: Franek powędrował dzielnym krokiem do przedszkola. Młody nie wydawał się zestresowany, uwielbia dzieci, ciocie zdobyły jego sympatię od razu. Ogólnie wiemy, że oddajemy go w dobre ręce. Ale mimo to nie jest łatwo. A od kilku tygodni do szału doprowadzają mnie komentarze i pytania mniej empatycznej części społeczeństwa. Oto mój osobisty ranking najgłupszych pytań:

1. On nie jest za mały na przedszkole?

Jest. Ale tak bardzo go nie lubię, że z chęcią się go pozbędę z domu chociaż na te kilka godzin.

2. Na tak długo chcecie go zostawiać?

Tortur ciąg dalszy. Oboje siedzimy w domu i ogólnie się nudzimy, ale bez dziecka łatwiej nam jadać brunche w modnych miejscach i robić zdjęcia latte na instagrama.

3. To teraz będzie Wam non stop chorował

Och, dziękuję za uwagę. Mogę temu zapobiec dzięki kupieniu maski na twarz. No i poważnie porozmawiam z dzieckiem, żeby trzymał się od innych bachorów z daleka.

4. To nie stać Was na nianię?

No tutaj opada wszystko. Bo albo jesteśmy za biedni na dziecko, albo zbyt wyrodni.

5. Będziesz tęsknić?

Nie, otworzę szampana i napuszczę wody do jacuzzi...

Ostatnie pytanie było najgorsze, bo od razu powodowało pracę kanalików łzowych...

Na szczęście pierwszy dzień w przedszkolu okazał się najmniej stresujący dla Franka. Spędził pół dnia na zabawie i wyszedł zachwycony. Oby ten entuzjazm trwał jak najdłużej.